موزه مردم شناسی رفسنجان
مسافران و گردشگرانی که به استان های بسیاری از کشور سفر کرده اند، همواره از استان کرمان به عنوان بزرگ ترین استان کشور یاد می کنند. کرمان علاوه بر وسعت زیاد، از تاریخچه غنی و پرباری نیز برخوردار است. مکان های تاریخی و گردشگری بسیار زیادی که در این استان واقع شده اند، موجب اهمیت بسیار بالای آن شده و علاوه بر آن، مقام نخست در ثبت آثار تاریخی در یونسکو را برای آن کسب کرده اند. به همین سبب این استان پهناور، هر ساله پذیرای شمار زیادی توریست و گردشگر است. طی سالیان دراز، رفسنجان بارها و بارها مورد تهاجم و غارت قرار گرفته است اما با این حال همچنان شکوه خود را حفظ کرده است. ابنیه و آثار تاریخی متعددی در گوشه و کنار این شهر به چشم می خورد. امروز در مجله مستر بلیط می خواهیم به معرفی موزه مردم شناسی آن بپردازیم.
درباره موزه مردم شناسی رفسنجان
رفسنجان که با پسته های خود شهرت دارد، دارای تاریخ غنی و کهنی است. این شهر دوران مختلفی را به چشم دیده و شاهد حکومت های بسیاری از جمله صفویه بوده است. از این رو بسیاری از جامعه شناسان، تمایل دارند که بیشتر درباره زندگی مردمان گذشته آن، اطلاع داشته باشند. موزه مردم شناسی رفسنجان که در حمام قدیمی آقا سید واقع شده است، امکان تفحص را برای علاقمندان به تاریخ فراهم کرده است تا بتوانند بیش از پیش، با نحوه زندگی گذشتگان آشنا بشوند. گفتنی است که این موزه، در گذشته تنها به عنوان حمام استفاده می شد. در گذشته، مردم از حمام های عمومی مانند حمام آقا سید، استفاده می کردند. در زمان قاجاریه، فردی به نام سید مهدی قریشی، این حمام را ساخت و بنای آن را پی ریزی کرد تا کمکی به مردم عادی کرده باشد. به همین خاطر، از محبوبیت زیادی نزد مردم برخوردار بود. علتی که این بنا با نام حمام آقا سید شناخته می شود نیز محبوبیت و علاقه مردم رفسنجان به این شخص بوده است. ناگفته نماند که سید مهدی، علاوه بر این ساختمان، بناهای بسیار زیاد دیگری نیز در رفسنجان به پا کرده است که امروزه بسیاری از آن ها، از ارزش تاریخی بالایی برخوردار هستند. موزه مردم شناسی، یکی از بهترین مکان های گردشگری در این شهرستان است که به زیبایی هر چه تمام تر، اطلاعات کاملی درباره نحوه زندگی و آداب و رسوم گذشتگان را به شما می دهد. مجسمه های زیبایی که در آن قرار دارند نیز نحوه پوشش قدیمی ها را به نمایش گذاشته اند.
کتکو یکی از وسایلی است که در زمان قدیم برای شستن فرش ها از آن استفاده می کردند و یکی از آن ها را می توانید در این مکان تاریخی ببینید. یکی از چیزهای جالبی که درباره این موزه وجود دارد، نحوه چینش وسایل مختلف است. به عبارت دیگر زمانی که شما یک مجسمه پشت دستگاه ریسندگی را می بینید، سایر وسایل و مایحتاج زندگی مانند سماور و ظروف سفالی را هم در کنار آن خواهید دید. سایر ظروف و شیء هایی که در این مکان وجود دارند عبارتند از خمره های سفالی که برای نگهداری از حبوبات استفاده می شدند، سبد های حصیری، چراغ نفتی که به عنوان منبعی برای گرما مورد استفاده قرار می گرفت، میزان و ترازو، هاون چوبی و ... . هر کدام از این مجسمه ها، گوشه ای از زندگی ساده و در عین حال چشم نواز قدیمی ها را مجسم کرده اند. از مجسمه پسرک خردسالی که در حال درس خواندن است و موهای سرش را برای مکتب تراشیده، تا دختری که با لباس های محلی، هاون چوبی ای را در دست دارد و مشغول کارهای خانه است. بازدید از این موزه و تأمل در هر کدام از اشیای موجود در آن، ما را بیش از پیش با رسم و رسوم های پیشینیان مان آشنا می کند. در قسمتی دیگر از موزه، یک راهروی کوچک وجود دارد که در زمان قدیم، گرمخانه را به رختکن حمام آقا سید متصل می کرده است. زمانی که وارد این راهرو شویم، مجسمه هایی را خواهیم دید که نمایانگر رسم و رسوم و شیوه برگزاری جشن عروسی در زمان قاجار است. کمی که جلوتر برویم، مردانی را می بینیم که سازهای موسیقی قدیمی مانند دهل و شیپور را به دست دارند و این حقیقت را می گوید که مردمان محلی قدیم این شهر تاریخی، شاد و با محبت کنار یکدیگر زندگی می کرده و به ساز زدن و شادمانی مشغول بوده اند. در قسمتی دیگر، باز هم رد و پای پسته به چشم می خورد. زنان محلی با لباس های رنگارنگ و دیدنی، سینی هایی پر از میوه ها و گل های مختلف را به دست دارند که در این سینی ها، پسته هم وجود دارند. اگر بخواهیم نمادی برای رفسنجان پیدا کنیم، بدون شک پسته، بهترین انتخاب است. چندین سال قبل که مردم محلی زندگی ساده ای داشتند، آب آشامیدنی شان را هم از چشمه ها با کوزه و خمره می آوردند. یکی از وسایل بسیار جالبی که در موزه مردم شناسی به آن بر می خوریم نیز، خمره ای بزرگ است که برای تصفیه آب چشمه از آن استفاده می کردند.
Comments
Post a Comment